تشیع علوی و تشیع صفوی ـ م.آ.۹ (چاپ اول، تهران ـ ۱۷ شهریور ۱۳۵۹)
تشیع علوی و تشیع صفوی
مجموعه آثار ۹
علی شریعتی، تهران، انتشارات تشیع، چاپ اول، ۱۷ شهریور ۱۳۵۹، قطع رقعی، تیراژ ۱۰/۰۰۰
تشیع علوی و تشیع صفوی یکی از پنج کتابی است که انتشار آنها در سالهای آغازین دهه ۶۰ ممنوع میشود و پس از سال ۱۳۷۷ مجددا اجازهی چاپ میگیرد. چاپ اول (شهریور ۱۳۵۹) اولین و آخرین چاپ این اثر تا پیش از اخذ دوبارهی مجوز در سال ۱۳۷۷ است.
«تشیع علوی-تشیع صفوی» اولین کتاب از مجموعه آثار شریعتی است که پس از انقلاب در ایران و تحت نظارت پوران شریعت رضوی به چاپ می رسد. علی رغم اینکه قرار بوده است سخنرانی هایی با موضوعات مشترک تحت یک عنوان به چاپ برسند معلوم نیست به چه دلیل دست اندرکاران تدوین آثار در اروپا این کتاب را در ذیل مجموعه «شیعه»(م.آ.7) به چاپ نرسانده اند؟
این مجموعه شامل دو دفتر است:
*دفتر اول: «تشیع سرخ و تشیع سیاه» . جزوه ای بوده است که از طرف شریعتی به عنوان مقدمه ای بر نمایشنامه «سربداران» اثر محمدعلی نجفی که بیشتر از یک بار در حسینیه ارشاد اجرا نگشت، نوشته شده بوده که بعدها با نظر خود وی به عنوان مقدمه ای بر چاپ دوم کتاب «تشیع علوی و تشیع صفوی» منظور گردیده است.
*دفتر دوم: «تشیع علوی و تشیع صفوی». نام سخنرانی ای است که ابتدا به صورت یک سخنرانی سه ساعته در تاریخ 9 آبان 1350 در حسینیه ارشاد ایراد می کرددو با تصحیحات و اضافات شر یعتی در بهار 1351 منتشر می گردد. لازم به توضیح است که پس از بسته شدن حسینیه ارشاد در آبان 1351، یکی از دوستداران اندیشه های شریعتی تصمیم می گیرد که با هزینه خود و بدون آرم حسینیه ارشاد و با موافقت شریعتی این کتاب را بار دیگر به چاپ برساند. ظاهرا به دلیل فضای سیاسی آن ایام و دستگیری شریعتی این اثر پخش نمی شود و بالاخره پس از شش ماه با سانسور چند صفحه در اختیار علاقه مندان قرار می گیرد.