شریعتی، تئوریسین سوسیالیسم اسلامی | گفتوگو با دکتر موسی غنینژاد (هفتهنامه تجارت فردا ـ ۲۴ خرداد ۱۳۹۹)
شریعتی، تئوریسین سوسیالیسم اسلامی
گفتوگو با موسی غنینژاد
منبع: هفته نامه تجارت فردا
تاریخ: ۲۴ خرداد ۱۳۹۹
هفتهنامه تجارت فردا در شماره ۳۶۳ به مناسبت چهل و سومین سالگرد شهادت شریعتی مجموعه مطالبی پیرامون وی منتشر کرده است. گفتوگو با موسی غنینژاد بخشی از این پرونده است که در ادامهی مطلب میتوانید بخشهایی از آن را بخوانید و فایل پیدیاف نسخهی کامل آن را دانلود کنید.
شــریعتی آن زمان خیلی معروف بود. من در ســال ۱۳۴۸ وارد دانشگاه تهران شدم، دکتر شریعتی سخنرانی های زیادی در ســالهای ۱۳۴۹ و ۱۳۴۸ داشت. یک بار به یکی از جلسات سخنرانی او در تالار فردوسی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران رفتم. قبلا در حسینیه ارشاد هم سخنرانی هایش را شنیده بودم، اما اولین باری که احساس بدی نسبت به او پیدا کردم در آن سخنرانی دانشگاه تهران بود. دقیقا به یاد دارم که او یک ساعت و نیم دیر رسید. در هوای گرم خردادماه سالن پر از جمعیت بود و حتی تعدادی از دانشجویان روی زمین نشسته بودند و همه از گرما کلافه بودند. دکتر شریعتی وقتی بعد از یک ســاعت و نیم تاخیر وارد شد، اولین جمله ای که گفت این بود که علت تاخیر من ترافیک بود و بعد شروع کرد به بد و بیراه گفتن به شهرداری و ترافیک. درحالی که او از وضع ترافیک خبر داشت و باید زودتر راه می افتاد. اولین کاری که یک آدم متمدن در چنین شرایطی می کند، عذرخواهی است، اما او این کار را نکرد و این رفتار بر من اثر خیلی بدی گذاشت و توی ذوقم زد. بعد که به تدریج با نگاه شریعتی بیشتر آشنا شدم، دیدم او یک آدم شعاری است. به هر حال ما با وجود ممنوعیت، کم و بیش کتابهای مارکسیستی را پیدا می کردیم و میخواندیم و من دیدم چیزهایی که شریعتی میگوید خیلی هم به مارکسیسم ربطی ندارد و فقط شعار میدهد. بعدها برای من روشن شد که اصلا داستان شریعتی چیست.
طرز فکر شریعتی یعنی شیعهای که او تبلیغ میکرد، اسلام بدون فقها و بدون روحانیون بود. شاید صریح این را نمیگفت ولی این مضمون در حرفهایش بود. روشنفکران دینی ما که در ۲۵ سال اخیر به خصوص از جریان دوم خرداد به بعد سر برآوردهاند، یعنی دکتر سروش و اعوان و انصارش، طرفدار شریعتی هستند و تقریبا همین حرف ها را می زنند. درحالی که بخش دنیوی اسلام که می تواند بسیار مدرن و برای زندگی امروزی ما کارساز باشد بخش فقه و حقوق اسلام است. اما روشنفکران دینی فقه را کاملا کنار میگذارند. شریعتی از منظر مارکسیســتی آن را رد میکرد چون معتقد بود فقها از این طریق سرمایهداری را توجیه میکنند. حالا روشــنفکران دینی هم به صورت دیگری همان کار شریعتی را میکنند؛ مثلا سروش معتقد است فقها انحصار قدرت سیاسی را به دست گرفته اند و از این منظر فقه را رد میکند و البته از شریعتی هم همیشه در کل دفاع میکند.
دانلود فایل پیدیاف گفتوگوی هفتهنامه تجارت فردا با موسی غنینژاد