شش سال فترت (۱۳۶۱ تا ۱۳۶۷)
یادنامه‌ها جانشین مراسم‌ها
از خرداد سال ۱۳۶۰ به بعد به دنبال بسته شدن فضای سیاسی و اوجگیری جنگ هیچ مراسمی به شکل رسمی و علنی برای شریعتی مجوز نمی‌گیرد. این روند تا سال ۶۷ یعنی پایان جنگ ادامه دارد.
بي ترديد طي اين سال ها نشست هاي خصوصي متعددي در اماكن غير رسمي برگزار مي شده است و همزمان دوستداران و رهروان شريعتي به انتشار ويژه نامه هايي در باره انديشه و راه او مي پرداختند.اين ويژه نامه ها عمدتا با نظارت آقايان امير رضايي، يوسفي اشكوري، عنايت اتحادو… به چاپ می‌رسیده است .( مثال:احياء-١٣٦٧) مطبوعات رسمی هم به شكل مختصر و پراكنده ويژه نامه هايي را به شريعتي و آراء او اختصاص مي‌داده‌اند( اطلاعات و كيهان). اما نشست هاي رسمي پيرامون تفكر و مشي شريعتي پس از سال ها اندك اندك و از دهمين سالگرد شريعتي و با سخنراني دكتر سروش در دانشكده ها و از سوي انجمن هاي اسلامي آغاز می‌شود.
![[facebook]](http://drshariati.org/btn_fb_55px.gif)
