شوخی با ایدئولوگی جدی | مهسا جزینی (دنیای اقتصاد ـ ۱۳۹۰)
شوخی با ایدئولوگی جدی
مهسا جزینی
منبع: روزنامه دنیای اقتصاد
تاریخ: ۱۳۹۰
وقتی دکتر شریعتی دستمایه هجو میشود!
نه روحانیت بیعیب است، نه شریعتی ضد روحانیت | غلامعلی رجایی (بازتاب امروز ـ ۱۳۹۰)
نه روحانیت بیعیب است، نه شریعتی ضدروحانیت
غلامعلی رجایی
منبع: بازتاب امروز
تاریخ: ۱۳۹۰
بحثی در وبسایت «بازتاب امروز» بین غلامعلی رجایی و شخصی ناشناس در مورد نسبت شریعتی و روحانیت.
بنایی که خود یک نهضت شد | احسان شریعتی (سایت شفقنا ـ ۱۳۹۰)
بنایی که خود یک نهضت شد
احسان شریعتی
منبع: سایت شفقنا
تاریخ: ۱۳۹۰
رمز و رازهای یک حسینیه در گفتوگوی شفقنا با احسان شریعتی
اسلام انقلابی و گفتمانهای رقیب | گفتوگو با احسان شریعتی (راه نامه ـ ۱۳۹۰)
اسلام انقلابی و گفتمانهای رقیب
گفتمان شریعتی از ذهنیت تا عینیت اجتماعی
گفتوگو با احسان شریعتی
منبع: راه نامه
تاریخ: ۱۳۹۰
مصاحبهگر :نیما رایگان | گفتمانهای رقیب چگونه از نیروی آزادشده توسط شریعتی یارگیری کردند؟ گفتمان رادیکال اسلامی که دکتر علی شریعتی آن را پایه گذاشت، گفتمانی بود که فارغ از مجموعه تحولآفرینیها و خروشی که در پایان دهه چهل و سراسر پنجاه در ایران ایجاد کرد در سال 57 و بهرغم فقدان مبدع و رهبر آن یعنی شخص شریعتی، رقیبی جدی برای گفتمان بعدا مسلط در انقلاب بود. از سویی به نظر میرسد این گفتمان بسیار ریشهدارتر از آن است که ابداعش به شریعتی نسبت داده شود و باید ردپای آن را در تحولات نزدیک به 150 ساله ایران جستجو کرد. گرچه شریعتی توانست عناصری تازه و انقلابی در آن وارد کند که با جو جهانی و داخلی آن روزگار سازگاری بیشتری داشت. برخی معتقدند احسنقلاب ایران محصول کوششهای نظری شریعتی است و گفتمان پیریزی شده توسط او را از هر گفتمان دیگر دخیلتر در تحولات آن سالها میدانند و برخی دیگر هم برآنند که گفتمان چپ اسلامی شریعتی را تنها باید به مثابه گفتمانی بیقرار ارزیابی کرد که نتوانست در منازعات سیاسی سالهای بعد به هژمونی دست یابد. این موضوعی است که به اختصار با احسان شریعتی مطرح کردیم. موضوعی ناظر بر اینکه شریعتیگرایی در کجای منازعات گفتمانی دوران معاصر ما ایستاده است…
باز هم: ما و مسألهی شریعتی | علی مسعودی (سایت بنیاد فرهنگی شریعتی ـ ۱۳۹۰)
باز هم: ما و مسألهی شریعتی
یادداشتی دربارهی پیامکهای شوخی با دکتر شریعتی
علی مسعودی
منبع: سایت بنیاد فرهنگی شریعتی
تاریخ: ۱۳۹۰
«شریعتی» نماد آرمانی از دسترفته است، جدیتی که در برابر تاریخ و بدکرداریاش به تمسخر گرفته شده و رؤیایی که به دیوار سخت «واقعیت» برخورده است. با این همه، بررسی ساخت ایدئولوژیک نیروهای درگیر در انقلاب 57 اهمیت بینظیر «پروژه» شریعتی را روشن میکند، چرا که از منظر سیطره، تنوع و عمق نفوذ، تقریبا هیچ اندیشهی دیگری همدوش مکتب او ظهور و بروز نداشته است. با این همه اکنون «معلم» انقلاب همسرنوشت با «تاریخ دیروز» به سوژهی هجو مردمان «تاریخ فردا»ی انقلاب تبدیل شده و این نشانهای است که میباید دربارهی آن اندیشید؛ دربارهی این پرسش که 34 سال پس از انقلاب چرا هنوز امکان مواجهه با سرشت نمادهای معماگون و پرهیبت مهمترین رخداد معاصر برای ما (حوزه عمومی!؟) بهوجود نیامده است؟