هشتادو سومین سالگرد تولد شریعتی (منزل شریعتی- دوم آذر ماه ۱۳۹۵)
شریعتی و تجربیات زیسته سه نسل
مکان: منزل شریعتی
زمان: ۲ آذر ۱۳۹۵
عصر روز ٢ آذر بهمناسبت زادروز دكترعلی شريعتي شماری از دوستان و دوستداران و شخصيتهاي فرهنگي و سياسي به صورت خودانگیخته و بدون برنامهریزی قبلی در منزل او جمع شدند و در فضايي صميمي یاد او را گرامی داشتند. نقش و تاثير دکترشريعتي بر زندگي دوستدارانش از منظرهاي گوناگون موضوع اصلي اين نشست دوستانه بود.
در این نشست که با ذکر خاطرات، خواندن سرودههایی به یاد معلم و اجرای موسیقی همراه بود دکتر احسان شریعتی از مراسم سال جدید درچهلمین سالگرد شهادت دکترشریعتی سخن گفت و اشاره کرد که تلاش میشود مراسم امسال به همایشی بینالمللی و با حضور اساتید و پژوهشگرانی که در مورد آثار و افکار دکترشریعتی آثاری منتشر کردهاند، برگزار گردد. بنیاد شریعتی امیدوار است امکان و مجوز برگزاری این مراسم را -نه چون سالهای گذشته در منزل شخصی- بلکه به شکل عمومی پیدا کند.
سپس دکتر حسین رفیعی استاد دانشگاه و نویسندهٔ کتاب توسعه ایران، از خاطرات خود چنین یاد کرد: در زندان برای مطالعه به دنبال کتابهای شریعتی بودم اما کتابی از شریعتی نیافتم تا اینکه به همت دوستان مجموعه آثار دکتر را وارد زندان کردیم. با خوانش متون شریعتی در بند متوجه شدم که سخن شریعتی برای هم بندیهایم تازگی دارد و اصولا آنها شریعتی را به گونه ای دیگر میشناسند و با شبحی از شریعتی آشنایند. آنها هیچگاه مستقیم به متون او رجوع نکرده بودند (یکی از مسئولین امنیتی سابق میگفت ما دکتر را فقط از کانال استاد مطهری میشناختیم و دوست دیگری میگفت فقط از طریق روشنفکران دینی پس ار انقلاب!) دکتر رفیعی در پایان اظهار داشت که قرن ۲۱ بیشک قرن آرمانهای شریعتی (عرفان ، برابری ،آزادی) است!
امیر رضایی، از دست اندركاران دفتر تدوين آثار شريعتي از جوانياش گفت و اولين آشناييها با آثار شريعتي و اينكه چگونه اين آشنايي مسير زندگي او را تغيير داده است. به مناسبت 28 آبان سالروز شهادت دکتر مجید شریف از وی به عنوان عضو موثر دفتر مجموعه آثار دکتر علی شریعتی، یاد و اشاره کرد که بدون حضور مجید شریف انتشار مجموعه آثار شریعتی ممکن نبود.
خانم فاطمه گوارایی نیز از تجربهٔ خواندن “گفت-و-گوهای تنهایی” در زندان یاد کرد که در یک دورهٔ انزوای مطلق، زندانبان در خواست او را مبنی بر تهیه مجموعه آثار دو جلدی ۳۳ “گفتگوهای تنهایی” میپذیرد و این کتاب یکی از زیباترین متونی بوده است که در عمر خویش خوانده و تاثیرات عمیقی بر او گذارده است.
برخی از دانشجویان از نخستین آشنایی خود با آثار شریعتی سخن گفتند؛ از جمله دانشجوي رشته ادبيات، از آشنايياش با متون ادبي شريعتي به قصد كار پژوهشي خود سخن گفت و اينكه سرمنشاء نوعي تحول فكري و وجودي برايش بودهاست.
کیوان صمیمی نیز گفت از آنجا که خاطرات خود را از دکتر پیشتر بیان کرده است؛سخن خود را معطوف به شرایط حاضر خواهد کرد و ادامه داد: شرایط ما به گونه ایست که نیاز به «اجماع نخبگان از جناحهای مختلف» در طرح تحول اجتماعی داریم تا به صورت علمی و اجتماعی مفاهمه عمومی صورت بگیرد.
آقاي رويين عطوفت نيز در اين مجلس از شريعتي گفت كه در زندان به خوابش آمده: در حالیکه گروهی از مخالفین و موافقین آراء شریعتی ایستاده بودند، شریعتی از کنار آنها میگذرد و می گوید من کار خود را کردم، در من توقف نکنید!
در این مراسم آقای آدينهوند تصنيفهاي لري را با ياد شريعتي پيوند زد. سعید رضادوست، شاعر و هنرمند از غزلهای دفتر شعر جدید خود، “بچرخ و قونیه را آفتابگردان کن”، غزلهایی را انتخاب کرد و با زخمههاي دو تار خراساني جمع را به خراسان برد. کبوتر ارشدی، شاعر و روزنامه نگار از مجموعه اشعار خود، شعری را دکلمه کرد. در پایان جلسه، پوران شریعت رضوی، همسر دکتر علی شریعتی ضمن تشکر از جمع از دکتر ساناز سامی فرزند دکتر کاظم سامی که در 4 آذر ماه 1367 به شهادت رسید، دعوت کرد تا سخنانی را ایراد کند كه ابراز احساسات جمع را به دنبال داشت.
مراسم تولد شریعتی با خاطرهٔ شهادت دکتر سامی، دوست و همرزم شریعتی به پایان رسید.