بیانیهی کانون نویسندگان (۳ تیر ۱۳۵۶)
بیانیهی کانون نویسندگان
به مناسبت شهادت علی شریعتی
تاریخ: ۳ تیر۱۳۵۶
نویسنده آزاده، دکتر علی شریعتی، سرانجام در روند تحقق آرزوهای انسانی اش این جهان را بدرود گفت. کشور ما ایران، در تاریخ فرهنگ خود، از این گونه مجاهدان فضیلت بسیار پرورده است. دکتر علی شریعتی در زندگی کوتاه اما پر ثمرش نشان داد که حیات را جز در مفهوم عقیده و مجاهدت در راه آن نمی شناسد. کارنامه فرهنگی و اجتماعی او در این معنی گواهی انکار ناپذیر است. حماسه زندگی اجتماعی و فرهنگی او از سالهای نوجوانی آغاز شد و تا واپسین دم که به اوج خود رسید بی وقفه ادامه یافت، و در این سودا سختی ها و خشونت های بسیار، و از جمله محرومیت از استادی دانشگاه و زندانهای مکرر، را به جان پذیرفت.
میراث عظیم نویسندگی او که بیش از دویست کتاب، رساله و مقاله را در بر می گیرد، شامل مسائل تاریخ، فلسفه ادیان، تاریخ اسلام و ایران، مکتب تشیع، تاریخ تمدن، جامعه شناسی، فلسفه، ادبیات و هنر، از دیدگاهی اجتهادی و ملتزم است. ارزیابی میراث فرهنگی و شخصیت اجتماعی کم نظیر دکتر شریعتی، به ویژه اهمیت او در بازآفرینی فرهنگ اسلامی و بیداری اجتماعی، در گرو فرصتی خواهد بود که در سایه برخورد آزادانه آراء و عقاید در جامعه ما فراهم آید.
دکتر شریعتی، به رغم همه ممنوعیت های خلاف قانون توانست در بحرانی ترین دوران گسیختگی فرهنگی ایران، نسل جوان کشور ما در حد وسع و توانائی بزرگ خویش، در حوزه آگاهی و تفکر و مسئولیت، آموزش و پرورش دهد، و از این حیث شایسته تعظیم و احترامی بیدربغ است.
کانون نویسندگان ایران، با اندوهی عمیق، از زبان همه دست اندرکاران آفرینش فرهنگی و ادبی و هنری، فقدان دکتر شریعتی را سوگ قلم و شرف و مسئولیت اعلام می کند و آن را به همه وجدان های بیدار جامعه، به ویژه به پدر دانشمند و بزرگوار دکتر شریعتی ، استاد محمد تقی شریعتی تسلیت می گوید.
کانون نویسندگان ایران
سوم تیرماه ۱۳۵۶