بودا و فاطمه علوی نژاد 

این تابلو به ظاهر هدیه‌ای است که از سوی دوستی به تاریخ ذی‌حجهٔ 1349 به شریعتی تقدیم شده است.

دوستی که از علاقه و توجه شریعتی به فرهنگ بودیسم و بودا آگاه است. شریعتی خود در نامه‌ای نوشته است: «شده‌ام دورگه‌ای که یک رگم به هند می‌رود و یک رگم به سینا و حرا و دلم پوشیده در بنارس می‌تپد و عقلم در مدینه بومی شده است و به طواف کعبه مشغول است.» (بیشتر…)

ساعت اهدایی به علی شریعتی

این ساعت در تاریخ ۱۳۵۰از سوی یکی از دوستدارانش به علی شریعتی اهداء شده است که در سال‌های ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۶ در تصاویر به جای مانده از او در دست او مشاهده می‌شود.

تنهایی سلول

شریعتی با خمیر نان و دوده‌های دیوارهای سلول زندان این مهره‌ها را ساخته است.

شریعتی حدود دو سال را در فاصله‌ی سال‌های ۵۲ تا ۵۴ در زندان کمیته‌ی مشترک ضدخرابکاری در سلول انفرادی گذراند. او که از امکان مصاحبت با هم‌سلولی و یا کتاب محروم بود، در تنهایی‌هایش به کمک خمیر نان و دوده‌های دیوارهای سلول، این مهره‌های شطرنج را ساخته است.