شریعتی و دیالکتیک مبارزه | علی سروش (۱۳۷۸)
شریعتی و دیالکتیک مبارزه
نویسنده: علی سروش؛ تهران، نشر بزرگمهر؛چاپ اول ۱۳۷۸؛ ۳۷۸ صفحه رقعی.
کتاب حاضر پیرو انتقادات متنوع و گاه متضاد که از سوی طیفهای مختلف بر شریعتی وارد میشود، نگاشته شدهاست. درست پس از انتشار کتاب « نهضت امام خمینی » تالیف حمید روحانی که به اعتقاد نویسنده چشم انداز تارهای را در نگاه به شریعتی گشود و نیز گذشته از مدعیات کتاب مذکور نحوه برخورد جدید منتقدین شریعتی با آثار وی، چنان از سر بیاعتقادی یا پیش داوری بودهاست که اهداف و عملکرد و رسالت اصلی شریعتی ناشناخته مانده است و به یک نو روش جدید در نگاه به شریعتی و اندیشه او تبدیل شده است.
نویسنده هدف اصلی از نگارش این کتاب را درواقع مروری میداند بر رسالت شریعتی که برای گفتار و کردارش در نظر داشت و به آن جهت نیز دادهاست.
کتاب شامل پنج فصل است که به ترتیب چنین آمده است.
فصل اول:
شریعتی و رسالت اجتماعی روشنفکران.
تقدم کار فرهنگی.
فصل دوم:
دیالکتیک مبارزه.
طمع خام.
فعلیت مبارزه؛ رویکرد فرهنگی .
فصل سوم:
ساختار سرگشتگی در نگارش تاریخ.
فصل چهارم:
شریعتی و مارتین لوتر.
فصل پنجم: بازگشت به خویش؛ پیوند مذهب و ملیت.
ضمایم…