در میان اشکال متعدد تولیدات فرهنگی، شریعتی از هم آغاز ترجمه را نیز تجریه می‌کند. مهمترین و اولین تولید او ترجمه کتاب ابوذر غفاری اثر جودة السحار است که در سن هجده سالگی ( ۱۳۳۴چاپ) است.
ترجمه دومی که توسط شریعتی در سالهای ۳۰ ( قبل از سفر به فرانسه) انجام می‌شود ترجمه کتاب « در نقد و ادب» (۱۳۳۸) است.با سفر به فرانسه شریعتی ، سومین ترجمه خود را از آثار الکسیس کارل با نام نیایش در سال ۱۳۳۹ به چاپ رساند.
در سالهای اقامت در فرانسه شریعتی ترجمه مقالاتی در باره جنگهای چریکی و نیز مقدمه مغضوبین زمین اثر فرانس فانون را در دستور کار خود قرار می دهد. بسیاری از این ترجمه ها در روزنامه ایران آزاد در همان سالها ( ۱۳۳۹تا ۱۳۴۲)به چاپ می رسد .
پس از بازگشت به ایران با ترجمه سلمان فارسی اثر ماسینیون و مقاله ای کوتاه از ژان پل سارتر ( ادبیات چیست ) که در مجله هیرمند به چاپ می رسد شریعتی کار ترجمه را برای همیشه به کنار می‌گذارد ( ۱۳۴۸؟؟)
ابوذر غفاری؛ جودة السحار (۱۳۳۴)
ابوذر غفاری
اولین تولید شریعتی ترجمه کتاب ابوذر غفاری اثر جودة السحار است که در سن هجده سالگی ( ۱۳۳۴چاپ) با نظارت پدرش استاد محمد تقی شریعتی انجام شده است و در همان سالها به چاپ می رسد و برای مترجم جوانش آوازه‌ای در مشهد به همراه می‌آورد. شریعتی جوان که در آن سالها از فعالین نهضت خداپرستان سوسیالیست است، نام دومی را به پیشنهاد دوستانش برای این ترجمه انتخاب می‌کند: « ابوذر غفاری اولین خداپرست سوسیالیست». (بیشتر…)
نیایش؛ الکسیس کارل (۱۳۳۹)
نیایش
با سفر به فرانسه در سال ۱۳۳۷، شریعتی به قصد تقویت زبان و نیز به دلیل شناخت قبلی از آثار الکسیس کارل، کتاب «نیایش» او را ترجمه می‌کند. (از الکسیس کارل کتاب انسان کامل قبلا به فارسی ترجمه شده بوده است.) این اثر در سال ۱۳۳۹ برای اولین بار در ایران به چاپ می رسد.
سلمان پاک؛ لویی ماسینیون (۱۳۴۶)
سلمان پاک
علی شریعتی کمی پس از بازگشت از فرانسه در سال ۱۳۴۳ کتاب «سلمان فارسی» و یا «سلمان پاک» اثر لویی ماسینیون، اسلام شناس شهیر فرانسوی را به فارسی ترجمه می کند. این کتاب برای اولین بار در سال ۱۳۴۶ توسط شرکت سهامی انتشار به چاپ رسیده است.
نقد و ادب؛ محمد مندور (۱۳۴۹)
نقد و ادب
دومین اثری که توسط شریعتی در سالهای دهه ۳۰ (قبل از سفر به فرانسه) ترجمه می‌شود کتاب «در نقد و ادب» نوشته دکتر مندور است که در عین حال پایان‌نامه لیسانس ادبیات او نیز بوده است. این اثر قریب به ده سال پس از ترجمه (سال ۱۳۳۷)، در سال ۱۳۴۹ به چاپ می‌رسد.
