«تشیع» یا مکتب نهایی انسانها؛ شیخ قاسم اسلامی (۱۳۵۲)
«تشیع» یا مکتب نهایی انسانها
نویسنده: قاسم اسلامی
تهران، بی نا، ۱۳۵۲، در دو جلد : جلد اول، 358 صفحه-جلد دوم 417 صفحه
کتاب «تشیع با مکتب نهایی انسا ن که در سال ۱۳۵۲، پس از بسته شدن حسینیه ارشاد به بازار راه یافته به نقل از «کتابشناسی توصیفی دکتر شریعتی» اثر محمد اسفندیاری (پژوهش گر دینی ) «ردیه ای است علیه کتاب «تشیع علوی و تشیع صفوی» و در آن به شدت و با گزنده ترین تعبیرات به دکتر شریعتی حمله و از وی به عنوان دشمن تشیع یاد شده است. نویسنده، نقد شریعتی را از تشیع صفوی و از برخی عالمان، حمل بر این کرده که وی در اصل با تشیع و شیعه مخالف است. بیشترین مطالب کتاب در باره روحانیت (ص 37-141) و شفاعت (219-348) است. بحث نویسنده درباره شفاعت به صورت مستقل، همراه اضافاتی ذیل همین عنوان به چاپ رسیده است. فهرست برخی مطالب کتاب چنین است:
«سخنی چند پیرامون دفترچه تشیع علوی و تشیع صفوی»، «جسارت نویسنده دفترچه به مقام شامخ تبلیغ»، «اهانت نویسنده دفترچه به اجتهاد و مجتهد»، «توهین ضمنی نویسنده دفترچه به ساحت مقدس امام –علیه السلام-»، «حمله کودکانه به پرچمداران تشیع»، «شفاعت و ارزیابی نوشته دفترچه»، «قرآن مجید و شفاعت»، «احادیث و شفاعت»، «تشیع و شفاعت»، «نویسنده دفترچه و شفاعت»، «کتاب های تآلیفی علماّء عامه در فضائل اهل بیت-علیهم السلام- »«،نویسنده دفترچه شفاعت را بر مسلک وهابیت تصور کرده است.»