گزارش مراسم غیررسمی سالگرد درگذشت دکترپوران شریعت رضوی (منزل پوران شریعترضوی ـ ۱ اسفند ۱۳۹۸)
گزارش مراسم غیررسمی سالگرد درگذشت دکترپوران شریعت رضوی(شریعتی) در منزل آن زندهیاد
مکان: منزل پوران شریعترضوی
زمان: ۱ اسفند ۱۳۹۸
پنجشنبه اول اسفند ۱۳۹۸ مصادف بود با برگزاری نخستین سالگرد درگذشت دکتر پوران شریعت رضوی (شریعتی) که در منزل و بر مزار ایشان با مشارکت دوستان و همراهان آن زندهیاد برگزارشد.
احسان شریعتی ضمن خیر مقدم و تشکر از حضار که علیرغم همه موانع از بارندگی و ترافیک و کرونا و اعلام لغو مراسم و موکول شدنش به حضور بر مزار در فردای آن شب (و رفتن برق وحضور جمعیت در تاریکی)، قدم رنج کرده بودند و به منزل پوران خانم آمده بودند، با اشاره به ابعاد چندگانهٔ شخصیت و میراث پربار مادر برنامه این مراسم غیررسمی را شناخت بیشتر یک زندگی سرشار از تلاطم و همزمان استمرار یک مسیر توصیف کرد و از دوستان دست اندکار ساخت مستند بنیاد شریعتی دربارهٔ پوران تشکر و دعوت به تشریح این مستند و کارنامهٔ زندگی پوران برای حضار جلسه و دعوت از دوستان و هنرمندان به ابراز نظرات و بیان خاطرات و آثار خود کرد.
آنگاه سوسن شریعتی در تشریح سه کلیپی که بنیاد شریعتی در معرفی سه بعد شخصیت و فعالیت پوران شریعتی: «پوران شریعتی وانقلاب»، «پوران شریعتی درمیان مردم»، «پوران شریعتی ثبت یک میراث» تهیه کرده بود، به معرفی وجوه گوناگون تلاشهای پوران خانم در این سه عرصه پرداخت. وی در شرح کلیپی زیر عنوان «پوران شریعت رضوی و لحظهٔ انقلاب»، از نسبت پوران و سیاست پس از شریعتی، سخن گفت.
پس از آن موسیقی تار و اجرای قطعه پیش درآمد شور، ساختهٔ استاد جلیل شهناز و “انتظار” ساختهٔ همایون خرم، توسط خانم آتوسا عطایی و آقای فرهاد غلامرضایی، اجرا شد.
سعید شهرتاش، شاعر و استاد ادبیات فرانسه دو سروده خود را با نامهای «نشستهٔ ایستاده» (به دکتر پوران شریعترضوی، با الهام از آن عکس نمادینش در نمایشگاه کتاب) و «باز هم دیده میشویم» (به دکتر پوران شریعترضوی، عاشقترین زن دورانِ ما) برای جمعیت انبوه سالن دکلمه کرد.
دراین مراسم خانم مقدم، فرهنگی بازنشسته از دوستان نزدیک پوران شریعت رضوی، خاطراتی را از زنده یاد نقل کرد. کارگروه «امداد شریعتی- پوران”، گزارشی از فعالیتهای امدادگرایانه سالانه خود ارائه کرد.
در خاتمه، آقای سعید رضادوست، حقوقدان و شاعر، برخاسته از خطهٔ نیشابور، به دکلمهٔ شعر خویش بهنام «پورانخانم» و نواختنِ دوتارِ شمالِ خراسان و بداهه از مقامهای خراسانی پرداخت.