با یاد «شریعتی» شهید بزرگ

شعری از خانم ملک طباطبائی

خانم ملک طباطبائی فرزند حاج سید حسین طباطبائی و همسر مهندس مهدی بازرگان.

اهرمن بار دگر پنجة شومش بگشود                        پربها گوهر ما طعمة خود کرد و ربود

گرگ خونخوار، ز خون مست شد و کام گرفت            زهر خود ریخت وزین فاجعه آرام گرفت

سر اسلام ز پیکر بزد و کرد جدا                              پسر شمر تأسی به پدر کرد بجا

بار دیگر دل ملت ز غم آزرد و درید                            آه حسرت به لب و اشک به هر دیده دوید

دل سیه دیو پر از شوق شد از فتح سرور                  فارغ از ترس «علی» گشت هماغوش غرور

به گمانش که «علی» رفت و «علی»هایی نیست      بهر اسلام دگر یاور و یارایی نیست

دیو مغرور، گمان کرد که فردایی نیست                    همه در بند و دگر ملجأ و مأوایی نیست

چون توانست ز ملت بکشد سالارش                       می‌تواند بکند محو همه آثارش

گر «علی» رفت ولی مانده به‌جا مکتب او                 پرورانده است «علی»ها سخن و حکمت او

مرغ روحش چه سبکبال ز جان پر زد و رفت               شاد و مسرور به رضوان خدا سر زد و رفت

او درخشید و سرافراز به یزدان پیوست                    حکمت فلسفه‌اش ریشه دوانید و نشست

دیو زنده است و دگر باره پریشان شده است             باز از ترس «علی» مضطر و حیران شده است

هر کجا می‌گذرد لعنت و نفرین او راست                  دل یاران «علی» درصدد کین اوراست

مرگ می‌چرخد و جاگیر به بالینش هست                لعنت حق به ابد بر رخ ننگینش هست

خانم ملک طباطبائی همسر بازرگان

نویسنده : اپراتور سایت تاریخ ارسال : آوریل 29, 2015 1572 بازدید