مراسم «یادمان چهلمین سالگرد دکتر شریعتی» ( کلن -آلمان اول ژوئیه ۲۰۱۷- ۱۳۹۶/۳/۱)
مراسم «یادمان چهلمین سالگرد دکتر شریعتی» در آلمان -کلن
اول ژوئیه۲۰۱۷
کمیته یادمان چهلمین سالگرد دکتر علی شریعتی به این مناسبت در تاریخ اول تیرماه ۱۳۹۶ ( اول ژوئیه ۲۰۱۷) مراسمی در شهر کلن آلمان با سخنرانی آقای یوسفی اشکوری و میزگردی با مشارکت آقایان: سید محمد باقر تلغریزاده، رضا علیجانی و محمد رضا نیکفر و به مدیریت مرتضی کاظمیان برگزار کرد. این مراسم که در آکادمی ملانکتن ( Melanchthon Akademie ) برپاگردید با پرسش و پاسخ به پایان رسید. در اطلاعیهای که به این مناسبت به چاپ رسیده، آمده است:
«…چهل سال از درگذشت دکتر علی شریعتی سپری شد. بهرغم گذشت چهل سال از مرگ نابهنگام شریعتی، هنوز آثار و آرای وی مورد توجه بوده و خوانده میشود، و از این رو میتوان شریعتی را از اثرگذارترین روشنفکران ایران و از مهمترین نظریهپردازان دینی در ایران معاصر برشمرد.
با اینکه شریعتی در حوزههای مختلف سخن گفته و به تعبیر خود او «اسلامیات» و «اجتماعیات» و «کویریات» بسیاری تولید کرده، ولی به نظر میرسد که عدالتخواهی و برابریطلبی او در سهگانه «عرفان، آزادی و برابری» مهمترین میراث الهامبخش او برای گرهگشایی از مبرمترین مشکلات اجتماعی و دینی و سیاسی زمان ما بهویژه در ایران باشد.»
گزارشی کوتاه از مراسم چهلمین یادمان دکتر شریعتی در کلن-آلمان:
مراسم بزرگداشت شریعتی در سالن اجتماعات اکادمی ملانچتون شهر کلن آلمان برگزار شد؛ کیفیت و جمعیت مجلس در کل خوب بود؛ جمعیت با وجود تبلیغ کم و اطلاعرسانی دیرهنگام، بیش از پنجاه نفر بود؛ و از مراسم فیلم گرفته میشد. این مراسم با سخنان کوتاه آقای حسن یوسفیاشکوری آغاز شد. او مراسم بزرگداشت شریعتی را مناسبتی برای گفتگو و مفاهمه، نقد، و بازگشت به اندیشه عدالت دانست. پس از گشایش مراسم توسط ایشان، اقای مرتصی کاظمیان بهعنوان مدیر نشست، آقایان علیجانی، نیکفر و تلغریزاده را به ارائه سخنرانی فراخواند. دکتر تلغریزاده به ارائه طرحی از تبارشناسی سوسیالیسم خداپرستانه، و تفاوت آن با سوسیالیسم ماتریالیستی پرداخت. پس از او، رضا علیجانی به عدالت در اندیشه شریعتی و چپ مذهبی پرداخت. او بر وجه اجتماعی حقوق بشر و دیدن نیاز و آرمان عدالت در کنار آزادی و داشتن دید کارشناختی برای تحقق ارمانهای عدالتطلبانه تاکید کرد. پس از او، دکتر محمدرضا نیکفر رشته سخن را به دست گرفت. او شریعتی را عدالتخواه و یکی از منابع آرمانخواهی و انرژی اتوپیایی دانست، و تفکر او را قابلاستمرار و بازسازی و پیوندپذیر دانست. او یکی از ایرادهای اندیشه شریعتی را تمرکز او بر نهضت و جنبش و ندیدن نقش «نهاد» در جامعه و تاریخ دانست، و خطر ندیدن نقش نهادهای یک جامعه به گسست تمدنی میانجامد.
در پایان به پرسشهای حضار پاسخ گفته شد.
این گزارش مختصر به نقل از یکی از حضار در مجلس تهیه شده و متعاقبأ گزارش مفصل ارایه خواهد شد.