سمینار «شریعتی و احیای تفکر دینی» (دانشکده فنی دانشگاه تهران ـ ۲۸ و ۲۹ خرداد ۱۳۸۰)
شریعتی و احیای تفکر دینی
بیست و چهارمین سالگرد شهادت شریعتی
مکان: دانشکده فنی دانشگاه تهران
زمان: ۲۸ و ۲۹ خرداد ۱۳۸۰
در این مراسم که به مناسبت بیست و چهارمین سالگرد شهادت شریعتی و توسط انجمن اسلامی دانشکده فنی برگزار شده بود آقایان مجتهد شبستری، موسویان و محسن کدیور، سخنرانی کردند. دو میز گرد با حضور اقایان جلایی پور، دکتر منوچهری و دکتر اغاجری و علوی تبار برگزار شد. همچنین دو پیام از دکتر سروش و اکبر گنجی نیز در این مراسم قرائت گردید.
مردمسالاری دینی و نسبت آن با اندیشه های شریعتی موضوع سخنرانی مجتهد شبستری و «اسوه شناسی دینی در آثار شریعتی»، موضوع سخن حجت الاسلام محسن کدیور در این سمینار بود. محسن کدیور از جدی بودن خطر برداشت های متحجرانه و نامتناسب با زمان سخن گفت واینکه »شریعتی به گردن نسل ما حق بزرگی دارد چرا گه اگر او نبود این نسل چنین شگفتی نمی آفرید. او با دم مسیحایی خود جوانان را از سقوط به ورطه های پوچی نجات داد.»عنوان سخنرانی آقای علوی تبار نیز «شریعتی، دردمند یا درمانگر» بود. (روزنامه طبرستان- ۴ تیرماه ۱۳۸۰) آقای علوی تبار تشخیص دردهای جامعه و تعیین جهت گیری درمان آن توسط دکتر شریعتی را خوب ارزیابی کرد. وی، چهار جهت گیری اصلی در آثار شریعتی را شامل : تاکید بر لزوم اجتهاد در مبانی، ضرورت به کار بردن عقلانیت مدرن در تفسیر مفاهیم دینی، لزوم گفت و گو با مکاتب و ایدئولوژی های بشری و آرمانگرایی توصیف کرد». دکتر هاشم آغاجری شریعتی را از نمایندگان برجسته یکی از گفتمان های جنبش روشنفکری دینی در یکصد و پنجاه سال اخیر خواند و افزود: نباید با آرای شریعتی گزینشی و شتابزده برخورد شود. امروز در میان گفتمان های مختلف این جنبش، شاهد چالش اصلی میان گفتمان رادیکال انقلابی دکتر شریعتی و گفتمان نئو پوزیتیویزم –نئولیبرالی دکتر سروش و طیف آن هستیم.»( روزنامه حیات نو-۳۱ خرداد ۱۳۸۰)
گزیده ای از پیام اکبر گنجی نیز بدین قرار است:«در آغاز دهه هشتاد رفته رفته مقوله اصلاح پذیری و اصلاح ناپذیری نظام به محل نزاع امروزیان تبدیل می شود . اصلاح پذیری و اصلاح ناپذیری نظام های سیاسی، موضوعی صرفا فلسفی نیست که فیلسوفان سیاست درباره آن گفت و گو کنند، بلکه مهم تر از آن بحثی علمی است و هر نظامی باید نشان دهد که نه تنها واجد حداکثر ظرفیت اصلاحات است بلکه در عمل به طور مدام در راستای تآمین مطالبات مردم، بسط آزادی و حقوق بشر خود را اصلاح می کند تا مردم نتایج عملی اصلاحات را به چشم ببینند.»(روزنامه همبستگی- ۳۰ خردا ۱۳۸۰)
در پیام دکتر سروش نیز به این مراسم آمده است:؛وی که از پنجره مفاهیم مدرن به درون مایه سنت دینی می نگریست، می کوشید تا با تصفیه، استخراج و پالایش و پیرامون اندیشه های کهن، قرائتی نوین و امروزین از آنها عرضه کند و برای مفاهیم عملی و نظری جامعه دینی خود برون شویی نشان دهد. جهان مدرن را اندیشه های مدرن اداره می کنند، نه ابزارهای مدرن.دکتر شریعتی از راه دین ارتزاق نمی کرد و عاشق هدایت و سعادت و بهروزی مردم خود بود و دردمندانه می نالید و عاشقانه خود را به آب و آتش می زد و توقع مزد و اجرتی نداشت. او نشان خدا را داشت. شریعتی هدایت به شرط مزد نمی کرد و سقف معیشت را بر ستون شریعت نزده بود. او در پی دنیوی کردن دین بود، یعنی می خواست تفسیری از دین به دست دهد که به کار دنیای مسلمانان، بلکه به کار زیر و رو کردن دنیای مسلمانان(یعنی انقلاب) بیایدُ او معلم و مفسر دین انقلابی و انقلاب دینی بود و به نیکی دریافته بود چنانکه درک منحط از دین مایه فزونی انحطاط مسلمین شده، اینک درک درست و به سامان از دین، می تواند نجات بخش باشد.تفسیرهای شریعتی از دین را خواه بپذیریم، از قبول یک نکته فربه و فاخر نمی توانیم سربپیچیم و آن اینکه، امروز محتاج بازتفسیر اسلام هستیم و بدون این تفسیر مجدد و منقح، اگر همه قدرت های صنعتی و نظامی جهان را هم در اختیار داشته باشیم، نمی توانیم رفاه و بهروزی و نیک سرانجامی را به بشریت هدیه کنیم. ….«شجاعت او در درجه اول در بازفهمی اسلام تجلی کرد و در درجه دوم در مقابله با قساوت های رژیم تبهکار شاهنشاهی و هرکس در میان سالوسیان و شبهه خواران گرفتار آمده باشد، قدر و اهمیت شجاعت های نظری وی را در می باید و ما امروز سخت نیازمند اینگونه دلیران بصیر و بصیران دلیر هستیم. به شریعتی بزرگ همه یاران و پیروان او درود می فرستم
منابع: روزنامه ملت (۲۹ خرداد ۱۳۸۰) / روزنامه توسعه ( ۲۹ خرداد ۱۳۸۰)
به گزارش روزنامه هلال این سمینار در رادیو بی بی سی نیز انعکاس یافته است.